Kung ang Diyos ay makapangyarihan ngunit walang kabanalan at pag-ibig, maaari Siyang maging malupit.
Ngunit salamat sa Kasulatan, sapagkat ipinakikilala nito ang Diyos na hindi lamang makapangyarihan, kundi banal, matuwid, at puspos ng pag-ibig at awa.
Ang krus ni Cristo ang pinakamaliwanag na larawan ng pagsasanib ng hustisya at pag-ibig ng Diyos—doon Niya ipinakita na ang kasalanan ay dapat parusahan, ngunit dahil sa Kanyang habag, Siya mismo ang nagbayad para sa atin.
“Banal, banal, banal si Yahweh na Makapangyarihan sa lahat! Ang buong daigdig ay puspos ng kanyang kaluwalhatian.”
— Isaias 6:3
“Si Yahweh ay mahabagi’t mapagmahal, hindi madaling magalit, wagas ang pag-ibig.”
— Awit 103:8
“Ang hindi umiibig ay hindi kumikilala sa Diyos, sapagkat ang Diyos ay pag-ibig.”
— 1 Juan 4:8
“Ngunit pinatunayan ng Diyos ang kanyang pag-ibig sa atin nang mamatay si Cristo para sa atin noong tayo'y makasalanan pa.”
— Roma 5:8
“Magpakabanal kayo, sapagkat ako’y banal.” – 1 Pedro 1:16
Ang kabanalan ng Diyos ay nangangahulugang Siya ay ganap na hiwalay sa kasalanan.
Lahat ng Kanyang ginagawa ay malinis, matuwid, at naaayon sa Kanyang banal na kalikasan.
“Si Yahweh ang inyong batong tanggulan... mga pasya niya’y pawang makatarungan.” – Deuteronomio 32:4
Ang Diyos ay hindi tumatanggap ng kasalanan.
Siya ay tapat na Hukom na nagbibigay ng katarungan, at bawat sala ay may kaukulang kabayaran.
Ngunit sa pamamagitan ni Jesus, natamo natin ang kapatawaran nang hindi sinasakripisyo ang hustisya ng Diyos.
“Ang Diyos ay pag-ibig.” – 1 Juan 4:8
Ang Kanyang pag-ibig ay walang kondisyon.
Kahit tayo’y makasalanan, inibig Niya tayo muna at binigyan ng daan tungo sa kaligtasan sa pamamagitan ni Cristo.
“Subalit napakasagana ng habag ng Diyos at napakadakila ng pag-ibig niya sa atin.” – Efeso 2:4–5
Ang awa ng Diyos ay Kanyang pagnanais na hindi tayo parusahan ayon sa ating kasalanan.
Ang biyaya naman ay ang Kanyang pagbibigay sa atin ng mga pagpapalang hindi natin karapat-dapat tanggapin.
“Kung tayo man ay hindi tapat, siya’y nananatiling tapat.” – 2 Timoteo 2:13
Ang Diyos ay hindi nagbabago.
Ang Kanyang mga pangako ay tiyak, at ang Kanyang katapatan ay walang hanggan.
“Akong si Yahweh ang inyong manggagamot.” – Exodo 15:26
Kahulugan: Ang Diyos na nagpapagaling.
Diwa: Hindi lamang pisikal na kagalingan, kundi pati spiritwal na kalinisan at kaligtasan.
Sa Ating Pananampalataya: Si Cristo ang ganap na katuparan nito—ang nagpapagaling sa ating puso at kaluluwa.
“At si Gideon ay nagtayo ng altar at tinawag itong Yahweh Shalom.” – Hukom 6:24
Kahulugan: “The Lord is Peace.”
Diwa: Ang tunay na kapayapaan ay hindi kawalan ng problema, kundi presensiya ng Diyos sa gitna ng kaguluhan.
“Tayo’y tumatawag sa Kanya ng, ‘Ama, Ama ko!’” – Roma 8:15
Abba (Aramaic): Katumbas ng “Tatay” o “Papa,” nagpapakita ng lapit at pagtitiwala.
Ama (Pater, Greek): Mas pormal, nagpapahayag ng awtoridad at kapangyarihan.
Diwa: Pinagsasama ng “Abba, Ama” ang pagiging malapit at makapangyarihan ng Diyos — Siya ay Amang mahabagin at makatarungan.
Ginamit ni Jesus: Itinuro Niya sa atin na lumapit sa Diyos na may tiwala at paggalang.
Ang Diyos ay lubos na banal at makatarungan, kaya’t ang kasalanan ay may kabayaran.
Ngunit Siya rin ay mapagmahal at maawain, kaya’t ibinigay Niya si Jesus upang akuin ang ating parusa.
Sa krus ni Cristo, nakita natin ang ganap na pagsasanib ng hustisya at pag-ibig ng Diyos:
Siya ay tapat na Hukom at Amang mapagmahal na handang magpatawad.
Tulad ng isang hukom na hindi maaaring palampasin ang sala, gayon din ang Diyos—Siya ay makatarungan. Ngunit bilang Ama, iniligtas Niya tayo sa pamamagitan ni Cristo. Kaya:
Lumapit sa Diyos nang may paggalang, bilang banal na Hukom.
Magtiwala sa Kanya nang may pagmamahal, bilang ating Abba, Ama.
Mamuhay nang banal at tapat, bilang tugon sa Kanyang kabutihan at biyaya.
Ang pagkilala sa Diyos bilang banal, makatarungan, mapagmahal, at maawain ay humahantong sa isang tamang ugnayan sa Kanya—isang relasyon na may paggalang, pananampalataya, at pag-ibig.
Ang krus ni Cristo ang patunay na ang Diyos ay parehong Hukom at Ama.
Sa pamamagitan Niya, tinanggap natin ang kapatawaran, kapayapaan, at kaligtasan.
“Sa krus, nagtagpo ang hustisya at pag-ibig ng Diyos — at doon tayo nakatagpo ng biyaya.”